بعضی وقتاچقدر خسیس می شیم .
سفر به روزهای خوب کودکیمان فقط یک شعرهزینه داره . امروز کتاب فارسی کلاس چهارم دبستان را ورق می زدم. وسط کتاب رسیدم به شعری که همه ی ما یه روزی همشو حفظ بودیم و چقدر زیبا با دوستای هم کلاسیمون زمزمه اش می کردیم
باز باران با ترانه ....
با گهرهای فراوان...
می خورد بر بام خانه....
.یادم آید روز باران .....
گردش یک روز دیرین.....
خوب وشیرین....
توی جنگلهای گیلان ......
کودکی ده ساله بودم..... !!!!!!!
آخرین باری که زمزمه اش کردی کی بود؟
